ook in de herfst

zou ik ook mijn geliefde kunnen schrijven

klaprozenvelden aanbidden op papier

mijn rode rok kunnen laten zwieren

oliebollen bakken met een andere smaak

proosten op alles wat nog komt

gaten van liefde

 

 

gaten van liefde 

 

handen grijpen handen

terwijl ik bloed

en worstel door

de gaten van liefde

passie en wanhoop

trekken lijnen

die vrijheid beperken

Stem van het water

 

 

De stem van het water
zwijgt na een woeste nacht
van onderstroom en
geselende winden
het is tijd om te rusten.

blauwe lippen

er is kaalslag ontstaan

in de woorden van begrip

de woorden die nog gesproken

moeten worden blijven hangen 

deze waarheid is te luid  

om onder ogen te zien

ik hou die nog even bij me 

tot de verlamdheid over is

het blauw van mijn lippen

weer zachtroze kleurt

het vel van mijn lijf

weer glad voelt

ik loop hier in vrijheid

met mijn hoofd op slot

als ik straks in de luwte loop

zal ik spreken in vertrouwen

Black Rain

Black Rain 

10 -15 cm

wanneer ik mijn mond open

spreekt mijn tong een andere taal

letters zijn als een nomade

een eigen weg gaan leiden 

woorden brokkelen af

dan is het zwart

zwarter dan de nacht

Magda Haan 

(Tekening en gedicht)

rood van liefde

 

wat als er
alleen parels
waren

de stralen
van de zon
ons altijd
zouden raken

wat als de
lucht altijd
hemelsblauw was
de wolken
engelen zouden  zijn

bladeren
rood van liefde
zacht regenen

zouden we dan
in- en ingelukkig zijn
of weten we niet beter
en vergeten we te genieten

 

 

 

 

alle

alle concertzalen
alle theaters
alle achterafzaaltjes
alle huiskamers
gevuld met luisteraars
fluisteraars en beoordelaars
wachten op het ene echte
applaus
alle schrijvers
alle dichters
alle vertellers
alle toehoorders
alle observeerders
van woorden op papier
wachten op die ene echte
doorbraak
alle kritieken
alle commentaren
alle recensies
alle ontkenningen
vergezeld met groot
en klein ego
zijn ook maar woorden
die breken of helen